Hitchcockian. Dat is het beste bijvoeglijk naamwoord om te beschrijven Druppel van Blumhouse Productions en veteraan Horror Director Christopher Landon. Het is een strakke thriller die het publiek zal laten raden wat er aan de hand is en waarom.
Violet (Meghann Fahy) is een weduwnaar moeder van een 5-jarige jongen, die nerveus is over haar eerste date in lange tijd. Ze ontmoet Henry (Brandon Sklenar) in een chique hoogbouw restaurant en de twee sloegen het meteen af. Maar dan begint Violet vreemde “drop” -berichten op haar telefoon te ontvangen van een onbekende afzender. De plot escaleert snel wanneer de berichten bedreigend worden. Violet heeft verteld dat als ze haar date niet vergiftigt, haar zoon zal sterven. Ze moet door een beangstigende situatie navigeren zonder haar date te waarschuwen, terwijl ze tegelijkertijd probeert te onderscheiden wie haar terroriseert.
In mindere handen had deze film gimmicky kunnen worden, maar de opstelling maakt slim gebruik van technologie en houdt de spanning hoog zonder toevlucht te nemen tot goedkope angsten. Het grootste deel van de actie vindt plaats in het ronde eetgedeelte van het restaurant waar Violet – en het publiek – worden geconfronteerd met een beperkt aantal opties voor wie binnen bereik is om deze berichten te laten vallen. Elke korte interactie met een restaurantmedewerker of een andere gast zit vol met intriges terwijl Violet probeert een uitweg te vinden zonder haar kwelgeest te waarschuwen.
Druppel is een eerbetoon aan de thrillers van weleer. Voor een groot deel van de film blijft de terreur psychologisch, en de glinsterende attributen van de verfijnde ervaring herinneren zich de glamour van Hollywood’s Gouden Eeuw. Onconventioneel camerawork, samen met een groot aantal bekende tropen, bevordert de indruk dat iemand Alfred Hitchcock kanaliseerde tijdens het ontwerpen Druppel‘swendingen.
Er is ook veel te zeggen voor de leads. Het feit dat Violet en Henry personages lijken uit een luchtige romantische komedie die zich in de verkeerde film bevindt, draagt bij aan Druppel’s geestverruimende karakter.
Teleurstellend, het einde van de film gaat over in het soort conventionele actiescène dat wordt gevonden in hedendaagse films, maar die vlek doet niet veel afbreuk aan deze gespannen, intellectuele puzzel van een thriller.
Druppel is beoordeeld PG-13 voor geweld, spanning en een korte expletive.
