Dit jaar was de komst van een contrarevolutie die het openbare plein ten goede hervormde. Decennia lang opereerde de reguliere journalistiek als een gesloten club, waarbij Ivy-competities en ‘vertrouwde’ netwerken het verhaal stevig in handen hielden. Ze filterden alles eruit dat leek op heterodoxe ideeën of dat in strijd was met hun seculiere vooronderstellingen. Toch hebben we sinds begin 2025 een dramatische herijking van de vierde macht gezien. Poortwachters die hun best hebben gedaan om verkeerd denken een halt toe te roepen (vooral tijdens de COVID-pandemie) zien hun macht afnemen.
De ineenstorting van het vertrouwen in de traditionele media valt nu niet meer te ontkennen. Volgens een Gallup-enquête uit 2024 heeft slechts 31% van de Amerikanen “een behoorlijke hoeveelheid” of “heel veel” vertrouwen in de nationale pers – terwijl 36% helemaal geen vertrouwen heeft, tegen slechts 6% in 1972. De erosie van de geloofwaardigheid legt de realiteit bloot waar velen al jaren over schreeuwen: de poortwachters worden niet langer vertrouwd om de waarheid te bewaken.
Deze contrarevolutie kon niet op een belangrijker moment plaatsvinden. De afgelopen jaren hebben we een echte vijandigheid tegenover de waarheid gezien en een toewijding aan politieke draai. Gelukkig is er een nieuw soort schrijvers en influencers in opkomst. Deze stemmen hebben hun platforms ingezet om een nieuw publiek te bereiken via alternatieve media zoals podcasts en substacks.
Deze transformatie is onderschreven op het hoogste niveau van de overheid. In plaats van gevestigde poortwachters te blijven steunen met perspassen en voorkeursinterviews, heeft de regering-Trump zich op alternatieve stemmen gebaseerd en podcasts en digitale makers als de nieuwe mainstream behandeld. Ze creëerden zelfs een nieuwe mediavoorzitter in de perskamer van het Witte Huis, wat het belang van deze stemmen aantoonde. We zien ook dat overheidsfunctionarissen aan tafel zitten met Joe Rogan, de All-In-crew, TBPN en Pirate Wires. Het resultaat is een platform van nieuwe stemmen, die dwars door verouderde instituties heen snijden. Het is duidelijk dat miljoenen Amerikanen liever ongefilterde gesprekken horen dan zorgvuldig geschreven soundbites. Dit is een verder bewijs dat de macht van de media nu aan het publiek toebehoort, en niet aan de instellingen.
De overname van Paramount door Skydance zorgde voor een nieuw doorbraakmoment. Zoals bij veel fusies en overnames waren er voorwaarden voor federale goedkeuring. Maar deze keer werden de toezeggingen gedaan met het oog op het herstel van het vertrouwen in de media. Onder de toezeggingen bood CBS News zich vrijwillig aan om een functie van ombudsman te creëren, en zij volgden dit op door Kenneth Weinstein, president van het Hudson Institute, in te huren om deze rol te vervullen. Hij treedt toe tot het CBS als onafhankelijk, intern pleitbezorger voor journalistieke integriteit en transparantie. Het is geen lippendienst; het is contractueel, afdwingbaar en weer een stapje hoger in het aantal overwinningen.
CBS heeft deze nieuwe richting nog verder uitgebouwd en de onafhankelijke journalist Bari Weiss aan boord gehaald om een toprol te vervullen. Ik ben hier niet om te zeggen dat ik het in alles met Bari eens ben, maar de afgelopen jaren is haar vorm van journalistiek een verademing geweest. Het herinnert ons eraan dat journalistiek en media-instellingen de waarheid moeten rapporteren, moeilijke vragen moeten stellen en echte plekken moeten creëren voor onderscheidingsvermogen over netelige kwesties.
Misschien wel de meest symbolische overwinning kwam in de vorm van distributie. Na jaren van verbanning keerde One America News terug naar het YouTube TV-basispakket van Google. Die omkering bracht een duidelijke boodschap over: de dagen van het deplatformeren van conservatieve media zijn voorbij en het publiek eist echte keuze. Wat ooit ondenkbaar was, gebeurt nu: de terugkeer van verboden stemmen naar reguliere kanalen.
Naast de toevoegingen zijn er ook onttrekkingen, een culturele ineenstorting van progressieve iconen. De show van Stephen Colbert werd geannuleerd, Joy Reid en anderen werden de deur gewezen, Terry Moran van ABC vlamde op spectaculaire wijze op en zelfs oude liberale medialiefhebbers als Lester Holt liepen weg. Elk van deze exits vertegenwoordigt een overwinning voor het evenwicht, nu het monopolie op nachtelijke spot en primetime-spin eindelijk is bezweken onder het gewicht van zijn eigen irrelevantie.
Veranderingen vinden niet alleen plaats in de politieke wereld. Zelfs in de sport zien we een transformatie in de berichtgeving die beter is voor de transparantie en verantwoording. YouTuber Pablo S. Torre onthulde dat de LA Clippers mogelijk het NBA-salarisplafond omzeilen via lege bedrijven om sterspeler Kawhi Leonard te betalen. Podcaster Bill Simmons merkte op dat het reguliere sportmedia-establishment al jaren de andere kant op kijkt naar deze twijfelachtige regelingen. Er was een onafhankelijke stem nodig om de waarheid te delen.
Wat we zien is niet slechts een moment, het is de voorbode van een herschikking op de lange termijn. Of zoals Rob Bluey van The Daily Signal onlangs zei: “De afgelopen zes maanden zijn niet alleen opmerkelijk geweest, ze zijn revolutionair geweest. Voorbij zijn de dagen van een vijandige pers die het verhaal aan het Amerikaanse volk dicteerde.”
Waar ooit oude media het verhaal dicteerden, geven duizenden onafhankelijke stemmen er nu vorm aan, vrij van filters, vooroordelen en bedrijfsgangen. Tegenwoordig loopt een nieuwe generatie waarheidsvertellers doelbewust door deze poorten en bouwt een media-ecosysteem op dat luistert naar gewone Amerikanen – niet naar elites.
