Volgens de machten (eh, blijkbaar volgens Dan Wickett van het opkomende Writers Network), is May May een korte verhaalmaand. Om te vieren, voor het derde jaar op rij, zal het literaire hubpersoneel een enkel kort verhaal aanbevelen, gratis* om online te lezen, elke (werk) dag van de maand. Waarom niet met ons lezen? Vandaag raden we aan:
P. Djeli Clark, “The Secret Lives of the Nine Negro Tands of George Washington”
Dit verhaal was een onmiddellijke klassieker toen het uitkwam in 2018, het winnen van de Locus- en Nebula Awards (het was ook een finalist voor de Hugo), en de tussenliggende jaren hebben alleen de gloed geplaatst. Naarmate we de Amerikaanse geschiedenis weer witgekalkt en bewerkt zien worden, is het belangrijk om te onthouden dat speculatieve fictie niet alleen gaat over de toekomst – het gaat over ons helpen zowel ons verleden als ons heden beter te begrijpen. Dus met dit verhaal, dat waar is (George Washington betaalde voor negen tanden van tot slaaf gemaakte mensen) en rent ermee, waarbij de mogelijkheden zowel fantastisch als verbrijzelen voor de herkomst van die tanden. Ik ben ook een sukkel voor een titel die zowel de inhoud als de structuur van het komende verhaal opzet, en Clark’s doet precies Wat het zegt op het blik.
Het verhaal begint:
De eerste negtand gekocht voor George Washington kwam van een smid, die dat jaar stierf op Mount Vernon van de Flux. De kunst van de smid was in zijn bloed geweest – afgestaan van voorouderlijke geesten die hun nakomelingen over de zee waren gekomen. Terug in wat de oudere slaven Afriky noemden, had hij gehoord, waren smeden vereerde mannen die ijzer van de aarde trokken en het werkten met vuur en magie: speren knutselen zo wonderbaarlijk dat ze de lucht en zwaarden konden doorboren met schoonheid genoeg om bergen te rennen. Hier, in deze kolonie Virginia, was hij klaar om wrede dingen vorm te geven: kragen om te bevestigen over gebogen nek, ketenen om vermoeide ledematen te verstrikken en te snuffelen om mannen als beesten tot zwijgen te brengen. Maar smeden kennen de geheime taal van ijzer, en hij smeekte zijn creaties om de geesten van hun hanters te binden – net zo zeker als ze vlees bonden. Want de smid begreep wat Masters ervoor hadden gekozen om te vergeten: als je een man of vrouw een slaaf maakt, sla u op de beurt tot slaaf. En de zielen van degenen die Thralls van anderen hebben gemaakt, zouden nooit de rust kennen – in dit leven, of de volgende.
Toen hij die tand droeg, klaagde George Washington over het horen van de zware val van een hamer op een aambeelddag en nacht. Hij bestelde dat alle ijzeren maken stopte op Mount Vernon. Maar het geluid van de hamer van de smid klonk toch in zijn hoofd.
Lees het hier.
*Als u een paywall raakt, raden we aan om het te proberen met een andere/privé/incognito -browser (maar luister, je hebt het niet van ons gehoord).
