De nieuwe film van Paul Thomas Anderson De ene strijd na de andere begint met de French 75, een extreem-linkse extremistische groepering die op zijn gevaarlijkst is: het opblazen van gebouwen en het organiseren van gevangenisuitbraken. Bob (Leonardo DiCaprio) en Perfidia (Teyana Taylor) zijn leden die verliefd worden en dicht bij elkaar komen in hun losgeslagen waakzaamheid. Ze hebben samen een dochtertje en dan begint het verhaal pas echt.
De film springt 16 jaar vooruit en Bob is aangespoeld, uit het spel, maar hij komt tevoorschijn uit zijn schuilplaats wanneer hij en zijn dochter worden gevolgd naar zijn afgelegen huis. Het probleem is dat hij zich niet kan herinneren hoe hij een revolutionair moet zijn. Gedurende het grootste deel van de film klautert hij rond in een badjas, altijd een paar stappen achter de actie. Hij en zijn dochter Willa (Chase Infiniti) vluchten, en de film verspreidt zich alle kanten op.
Steve Lockjaw (Sean Penn) – een komische figuur met een stijve gang die doet denken aan George C. Scott’s Buck Turgidson in Dr. Strangelove– fungeert als antagonist van de film. Hij heeft zijn carrière opgebouwd met het oppakken van illegale immigranten en Franse 75-leden. Vanwege zijn heldendaden rekruteert een blanke supremacistische groep genaamd de Christmas Adventurers Club hem om zich bij hen aan te sluiten.
Als deze film belachelijk klinkt, komt dat omdat hij losjes gebaseerd is op een satirische roman genaamd Wijnland door de postmoderne kluizenaar Thomas Pynchon. Ondanks de harde randen van het plot, De ene strijd na de andere bezit een warmte te midden van de hoge jinks. De vader-dochterrelatie bepaalt immers het verhaal.
Deze film, met de beoordeling R, bevat wapengeweld, grove humor en een stortvloed aan grof taalgebruik, maar laat Andersons meesterlijke aanpak zien. Een autoachtervolging op het hoogtepunt van de film is een opwindende reeks. De regisseur gebruikt een telelens om de snel rijdende auto’s op en neer over de woestijn te volgen, waardoor het publiek het gevoel krijgt centimeters boven de weg te zijn. Op de een of andere manier vond Anderson een nieuwe manier om iets te laten zien dat al vele malen is gefilmd. Films zijn misschien toch niet dood.
