Hoe zijn er enkele films die de game en het gezicht van een bepaald filmgenre nog jaren hebben veranderd? Ja, een van die films is toevallig Despicable Me.
Ik weet dat je in eerste instantie je waarschijnlijk afvraagt: “Die stomme kleine film met de minions die mijn grootmoeder om een of andere reden, om een of andere reden, liefde Om de hele tijd op Facebook te posten? ” Ja, die film. Despicable Me Films zijn heerlijk geregeerd.
Maar tegelijkertijd kwam de minion-hype en al het andere vandaan ergens, rechts? Het dook niet alleen ’s nachts op en werd een sensatie. Het kwam van de eerste Despicable Me film. Dus, omdat het vijftien jaar geleden is dat de eerste werd vrijgegeven, besloot ik het opnieuw te bekijken – en ik moet toegeven, ik Echt Denk dat deze serie is geruïneerd door zijn latere films. Laten we erin gaan.
Ik weet dat de Despicable Me -franchise nu een soort grap is geworden
Dus voordat ik hierop inga, weet ik dat de Despicable Me Films zijn nu een grap geworden.
Ik bedoel niet alleen in de “Wow, ze zijn zo slecht dat ze goed zijn”. Het is meer zoals de personages zelf in de loop der jaren memes zijn geworden. En ik bedoel, dat is niet noodzakelijk een slechte zaak. Ik denk echt dat, vanwege de opkomst van de meme -cultuur, Scheps Eindigde uiteindelijk een hele nieuwe reeks fans in de jaren 2010, wat leidde tot de komende Shrek 5. Meme -cultuur kan goed zijn.
Omdat de Despicable Me Films worden niet bijzonder goed ontvangen, de grappen worden erger gemaakt en de memes beginnen zich steeds meer te verspreiden. Niet alleen dat, maar met de opkomst van minions online en hoe vaak je ze overal op sociale mediaplatforms ziet, zijn die kleine monsters nu ook een grap geworden – en niet op een grappige manier. Meer als een “ik wil ze op mijn hek laten vallen”.
Hoe dan ook, de films zijn niet bekend als de beste, maar er is iets met de eerste film die ik me niet realiseerde – en dat het eigenlijk goed is.
De eerste film is echter echt goed gedaan
Kras dat, het is niet alleen goed – deze film is geweldig. Verbazingwekkend. I ernstig Denk dat verlichting een goede zaak had met de eerste Despicable Me film, omdat deze film echt heeft veel van hart dat ik niet verwachtte.
Ik weet niet helemaal zeker hoe ik dit moet benaderen zonder te diep in het verhaal te duiken en te verwennen voor degenen die het niet hebben gezien. Maar omdat het vijftien jaar geleden is sinds de release, zal ik me er relatief beter over voelen. Dus spoiler alert.
In de film probeert Gru (de belangrijkste antagonist/hoofdrolspeler) drie meisjes aan te nemen om ze te gebruiken voor zijn slechterikschema’s en tegen zijn nemesis. Maar naarmate de tijd verstrijkt, begint hij voor de meisjes te zorgen die hij niet had verwacht, omdat de strijd tussen wie de maan zal stelen, eerst opwarmt tussen hem en zijn nemesis, Vector.
Dat is op zichzelf een leuke plot – en tot de rand gevuld met ideeën waarvan ik zeker weet dat zoveel mensen zich zullen vasthouden. Maar hoe ze het leveren is wat het leuk maakt. Steve Carell’s stemwerken van GRU is duidelijk uitstekend, en ik denk dat hij zelfs in de latere films het ook doodt. Maar ik geloof dat hem in deze film zo veel harder is geraakt omdat hij echt zoveel emotie toont in deze relatief emotieloze man. En dat is iets waar we allemaal van houden.
Andere aspecten maken dit echter ook een geweldige film.
De trope van een knorrige man die drie meisjes aanneemt en een hart groeit, wordt nooit oud
Ik hoef niet de eerste te zijn die je vertelt dat het idee dat een knorrige man een vaderfiguur/mentor wordt voor iemand die jonger is, een trope is iedereen houdt van. We hebben het keer op keer gezien. HBO’s aanpassing van De laatste van ons is een goed voorbeeld. De Mandaloriaan is een van de beste Disney+ originele shows. Heck, je zou zelfs kunnen wijzen op Tony Stark en Peter Parker in de MCU. Het is een trope dat veel Mensen, waaronder ikzelf, neigen naar. En om dat in de film van een kind te hebben, is praktisch Getwisting Gold.
Wat het hier zo goed maakt, is dat het organisch aanvoelt. We weten zeker dat Gru dit meisje vanaf het begin met slechte bedoelingen heeft geadopteerd. Zien die morele code in zijn geest verschuift naarmate de film vordert, en die trage, kleine transformaties die volledig onthullen hoeveel ze hem hebben beïnvloed, maakt het zo veel beter.
Als hij eindelijk redt De meisjes tegen het einde, je hebt het gevoel dat je het hebt verdiend – omdat je die verandering in zijn eigen hart hebt gezien. Het is alsof je het hart van de Grinch drie maten ziet groeien, en als het zo groot is dat het uit zijn borst stroomt, is dat wanneer hij de stad redt en je voor hem root.
Dat was hoe het was om deze trope volledig te zien aannemen – en wat een manier waarop ze het deden.
De volgelingen waren niet overdreven en waren eigenlijk grappig
Dit is het grootste wat mij raakt – het feit dat de volgelingen waren Eigenlijk Grappig in de eerste film. Het maakt me herinneren waarom we allemaal verliefd op ze werden. Zelfs ik! Ik had op een gegeven moment een Minion -plushie.
Maar je wilt weten wat hen goed maakt? Ze waren niet overdreven. Ze hadden zeker hun grappige momenten, maar er waren niet hele reeksen gewijd aan het volgen van hen en hun vreemde geluiden terwijl ze iets van GRU hebben verknald. Ze waren een integraal onderdeel van het verhaal en waren hun welkom niet te veel te overstijgen – in tegenstelling tot veel van de andere films en hun films.
De memes begonnen echt vanaf daar. Maar het is jammer dat ze op een gegeven moment geweldig waren, maar nu kon ik me niet eens voorstellen dat ze teruggingen naar hoe ze ooit waren. En hopelijk zien we de minions nooit in live-action-vorm.
Ik wou dat elke film met zoveel zorg werd gemaakt, maar denk niet meer
Ik weet niet of er nog meer zal zijn Despicable Me films. De franchise blijft succesvol voor verlichting. Despicable Me 4 Gedood de kassa van 4 juli in 2024 en verdiende in het algemeen bijna een miljard dollar aan de kassa. Dus het zou echt verrassend zijn als het op de een of andere manier geen andere film verdiende – of, op zijn minst, een andere Minions film.
Het is echter jammer dat de originele film, die zo goed is geschreven en gescript, is aangetast door zijn opvolgers. Ik denk dat iedereen vaak over het hoofd ziet hoeveel de minions de popcultuur hebben doordrongen, of de memes die we meestal vergeten, waar het allemaal begon. En voor mij is dat jammer, want ik Echt Houd van de eerste film.
Eerlijk gezegd zou ik je aanraden om terug te gaan en het te bekijken, omdat ik denk dat het er een van de beste is – zelfs als de latere films lang niet zo geweldig zijn. Ik denk dat het misschien tijd is voor een andere filmmarathon – of misschien alleen deze.
