“Room voor jou”
Jillian Warman
Een opwindende, landelijke volkslied voor die mensen die (ondanks de correcte theologie) kunnen geheime twijfels over hun eeuwige bestemming herbergen. Met vocale grit en een Texas -wirwar van violen, gitaar, bas en drums deelt Warman ervaring uit de loopgraven: “Ik ben een weggelopen, een gevangene van angst geweest / Ik ben neergeslagen, opgebrand, riep tienduizend tranen.”
Reflecterend op haar eigen catalogus van falen en pijn, verzekert Warman Wryly de luisteraar om haar te vertrouwen: “Er is genade met het wachten op alles wat je hebt meegemaakt / als er ruimte voor mij is, weet ik dat er ruimte voor je is.”
“Zuurstof”
Gio. & Dell Mac
Bas van het rijden stort het nummer in versnelling met een krachtig gevoel van doel en locatie van de openingsmatatie: “Ik was een verloren zaak, toch noemde je me een vriend / ondanks al mijn fouten.” GIO en Mac handelen naadloos overal, ronden alle ruwe randen van zijn alt-rock/pop en rap-sfeer af en gladstrijken. Dell Mac’s korrelige, post Malone -stijl vocale trils fascineert het oor en stemt het af op het aangrijpende besef: “Al die tijd was jij het dat ik miste / nu heb ik degene gevonden, zoals een psalm die je nieuw leven in mijn longen inademt.”
“Hoogtepunt”
Xander Sallows
Als rationele en emotionele smeekbeden niet voldoende zijn om je geest op te heffen, kan de nieuwste banger van Sallow je uit een melancholie door pure kracht slaan. Na een akoestische headfake lanceert het refrein een EDM Dance-Jam die viert hoe: “Overal waar ik kijk zie ik je gezicht (in de sterren en planeten) / elk moment gekruist in tijd en ruimte (ik kan de reden waarom) / jij het hoogtepunt bent.” Hoewel teksten luchtig zijn, kunnen soms een monsterbeat en superieure geluidseffecten doen wat woorden niet kunnen – kom je uit je hoofd en terug op Terra Firma met een glimlach op je gezicht.
“Jezus vreugde”
Lynda Randle
Randle is een opvallende op het Gaither -circuit geweest voor haar vermogen om het land van het land en de stedelijke spirituals te combineren. Hier levert haar robuuste Alto het vereiste heft om haar bluesachtige karbonades te communiceren, en daarbij brengt ze die eenvoudige maar allerbelangrijkste kwaliteit van ‘Jezus Joy’ over. Het is ook een goede zaak, want als alles wordt gezegd en gedaan, wat kan er nog meer de nodige ballast bieden om de realiteit onder ogen te zien: “Elke dag word ik wakker, ik heb een keuze om te maken / ga ik door mijn gevoelens lopen of lopen door geloof?”
Troost in Gods voorzienige zorg
Het is op dit moment een axioma: wat Jason Gray ook raakt, verandert in goud. Deze keer is het een houtachtige kleine groove genaamd “Sparrows” waarin hij zachtjes berispt: “Je kunt niets veranderen door uit te gaan, het gaat je gewoon afsluiten / laat de moeite niet binnen.” Het zorgeloze thema van het nummer, verder onderstreept met grillige fluiting, roept onvermijdelijk (en waarschijnlijk opzettelijk) een sterke herinnering aan aan Bob Marley’s “Don’t Back A Thing”, zij het vanuit een christelijk perspectief. Gray moedigt doorzettingsvermogen aan door het bewijs van Gods vaderlijke zorg te herinneren, zoals in de natuur wordt getoond: “geen veld of bloem ontsnapt aan zijn kennisgeving / oh zelfs de mus weet / hij houdt morgen vast.” En daar zijn de twee nummers uiteen: één die Gods liefde uitgeeft als de basis voor Hope versus Marley’s prachtige (maar uiteindelijk ongegronde) platitude dat “elk klein ding goed komt.” De waarheid is dat veel dingen beslist zijn niet Oké, maar toch, “als de zoon je bevrijdt, zul je inderdaad vrij zijn” (Johannes 8:36). —Jk
