Boekaanbevelingen zijn niet allemaal gelijk gemaakt. Soms als ik een vriend vertel wat ze vervolgens moeten lezen, weet ik zeker dat ze het leuk zullen vinden. Maar als ik een aanbeveling krijg? Nou, soms stuurt het me in de tegenovergestelde emotionele richting: ik ben verloren, zelfs beledigd. Waarom dit boek? Moet ik dit echt lezen?
Om het verschil verder te illustreren tussen wanneer ik een boek schenk en wanneer iemand een boek voor mij schenkt, zijn hier enkele vergelijkingen tussen mijn goede aanbevelingen en uw slechte aanbevelingen.
Mijn boekaanbevelingen zijn perfect en goed doordacht.
Uw boekaanbevelingen zijn afval en uitgevonden ter plaatse.
Mijn boekaanbevelingen zijn uniek en afgestemd op elke ontvanger. Het zijn representaties van hoe goed ik je ken, hoeveel ik merk en hoeveel ik geef.
Uw boekaanbevelingen zijn duidelijk en gewoon. Ik vraag me af of je me ooit eerder hebt ontmoet of me misschien verwart met iemand anders.
Mijn boekaanbevelingen zijn ongewoon, maar niet pretentieus.
Uw boekaanbevelingen zijn iets dat we allemaal op de middelbare school lezen.
Mijn boekaanbevelingen komen op precies het juiste moment in je leven. Je bent op zoek naar iets, maar je weet niet wat. Het enige dat u weet is iets dat ontbreekt, er is iets verkeerd uitgelijnd. Ik voel deze subtiele ennui, deze verschuiving in jouw gevoel van jezelf, en bied je precies het juiste boek om je geest te boeien en je ruimte te geven om na te denken. Mijn aanbeveling concentreert je.
Uw boekaanbevelingen konden niet op een erger moment komen. Net toen ik dacht dat de stress van werk, financiën en een falende relatie niet erger konden worden, komt hier dat dit boek dat ik verplicht ben te lezen, denk ik. Het is alsof je afdrogen met een natte handdoek. Uw aanbeveling destabiliseert mij.
Mijn boekaanbevelingen zijn als perfecte vergelijkingen.
Uw boekaanbevelingen zijn als jamming, toeterende onomatopee.
Mijn boekaanbevelingen geven je een nieuwe lease van het leven. Je wordt eraan herinnerd dat lezen, literatuur en kunst het leven waard maken om te leven.
Uw boekaanbevelingen schrikken me om opnieuw verbinding te maken met oude vrienden. Ik word eraan herinnerd dat ik eruit moet, om bij mensen te zijn. Ik vraag me af of ik echt mijn hele leven moet doorbrengen met lezen. Het leven is te kort om met dergelijke boeken door te brengen.
Mijn boekaanbevelingen inspireren gesprekken, essays en volumineuze bedankbriefjes. Nieuwe boekenclubs duiken op in hun kielzog.
Uw boekaanbevelingen inspireren noodtherapiesessies, oproepen naar ouders en koude nachtzweet. Bibliotheekkaarten worden in woede door de kamer gegooid.
Mijn boekaanbevelingen zijn verlichting van groepskats: “Ik kan dit boek niet geloven!”
Je boekaanbevelingen zijn verlichting van groepskats, maar op een andere, slechte manier: “Ik kan dit boek niet geloven …”
Mijn boekaanbevelingen zijn smaakvol geschenk gewikkeld.
Uw boekaanbevelingen zijn gebonden aan een baksteen en door mijn badkamerraam gegooid.
Mijn boekaanbevelingen zijn de engel aan je rechterkant, leidend en inspirerend.
Je boekaanbevelingen zijn de duivel aan mijn linkerkant en vertelden me dat ik een Snickers -bar moet winkelen en mijn moeder moet misleiden door te denken dat ik een motorfiets heb gekregen om haar uit te schakelen.
Mijn boekaanbevelingen zijn als een cool briesje in de lente.
Uw boekaanbevelingen zijn als een explosie van auto -uitlaat.
Mijn boekaanbevelingen geven je je opgewonden en klaar om te lezen, een hele nieuwe wereld van literaire mogelijkheden die je openen. Mijn geschenk is uitgebreid.
Uw boekaanbevelingen maken me gefrustreerd, verward, zelfs gealarmeerd. Is dit echt wat je van mij vindt? Ik begin mezelf in een nieuw, onflatteus licht te zien. Mijn wereld is kleiner en donkerder geworden. Ik heb moeite met slapen.
