Filosofie van goed en kwaad
Het koninkrijk Kaïn
Andrew Klavan
Zondervan, 272 pagina’s
Kunnen duisternis, kwaad en pijn ons iets leren over God of over onszelf, de enige wezens op deze aarde die naar zijn beeld zijn gemaakt? Crime -romanschrijver en politieke commentator Andrew Klavan gelooft dat ze dat kunnen. Klaavan grast deze brede studie in een bijbels verslag van Fratricide (Kaïn en Abel), een Russische roman over een man die een gruwelijke, herinnerbare daad pleegt (Misdaad en straf), Een nihilistische Duitse filosoof (Nietzsche), drie Amerikaanse films over psychotische moordenaars (Touw, psychoEn Halloween) en drie schokkende, tijdperkbepalende moordzaken die de aard van het kwaad belichamen (Pierre Lacenaire, Leopold en Loeb en Ed Gein). Hij verbindt deze macabere verhalen samen op een manier die tegelijkertijd de verdorvenheid van de mens en zijn morele gevoel blootlegt. Veel reflecties op het probleem van pijn benadrukken het feit dat ons perspectief verschilt van dat van God en dat we als gevolg daarvan het grotere geheel niet kunnen zien. Klavan accepteert die analyse en bemoeilijkt deze vervolgens. De reis die Klavan aanneemt, is tegelijkertijd opwindend en ongemakkelijk. Het snijdt heel dichtbij en staat ons niet toe om ongeschonden te ontsnappen. Wie van ons kan zeggen dat hij nooit de verwarring en woede van Kaïn heeft gevoeld? Dat hij die innerlijke stem nooit heeft willen zwijgen die hem beschuldigt wegens zijn gebrek aan geloof of vreugde of dankbaarheid? Dat hij zichzelf niet in de plaats van God wilde plaatsen? —Louis Markos
Kerk en staat
Kruisdoeleinden
Jonathan Rauch
Yale University Press, 168 pagina’s
Jonathan Rauch, auteur en activist, begint dit boek met een bekentenis: “Het domste wat ik ooit heb geschreven.” De bekentenis wordt gericht aan Mark, zijn kamergenoot in Yale en de eerste die zijn vooroordeel tegen christenen opdraagt. Mark was consequent genereus en lang lijdend gedurende hun studententijd en bleef een goede vriend, zelfs nadat Rauch een 2003 had gepubliceerd Atlantisch Artikel waarin hij “vreugdevol vierde wat ik apatheïsme noemde” – de groeiende minachting van religie. Hij dacht dat religie niets anders was dan een achteruitziende bron van strijden. Wat een verschil kan twee decennia maken. In KruisdoeleindenRauch erkent dat het christendom de “load-doding muur van het Amerikaanse burgerleven” is en onze democratie berust op drie grote christelijke principes: (1) wees niet bang; (2) Wees zoals Jezus, vooral in zijn zorg voor het lage; en (3) vergeven elkaar. Deze voorschriften maakten klassiek liberalisme mogelijk, wat op zijn beurt onze grondleggers leidde. Ondanks zijn bewondering voor Christus, en voor christenen zoals Tim Keller (aan wie dit boek is toegewijd), blijft Rauch een homo, atheïstische jood. Vanuit dat perspectief biedt hij een aantal nuttige kritieken. Zijn primaire doelen zijn ‘dun christendom’, of de reguliere kerk die door het omarmen van progressivisme zijn profetische stem heeft gewurgd. Aan de andere kant heeft ‘scherpe christendom’ zich gespeeld naar rechtse politiek en projecteert een evangelie van angst. Rauch gaat rond voor een meer compatibel model en vestigt zich op de heiligen der laatste dagen. Dit is niet zo verrassend als het lijkt: het mormonisme is gemaakt in de VS en omvat Amerikaans optimisme en can-do spirit (gezien in de herinterpretatie van de herfst). Rauch bewondert de structuur, welwillendheid en de bereidheid van de LDS om zich aan te passen aan sociale verandering, terwijl het negeren of niet erkennen dat het mormonisme geen christendom is. Toch zijn zijn observaties als buitenstaander interessant en soms constructief. —Janie B. Cheaney
Christelijke biografie
Gebeld om vrienden te zijn, geroepen om te dienen
Paul Marshall
Cascade Books, 156 pagina’s
John Perkins groeide op arm en zwart in een gebroken gezin in gescheiden Mississippi, en zijn oudere broer, een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog, werd neergeschoten en gedood door een agent buiten een bioscoop. Howard Ahmanson groeide op als enig kind in een invloedrijke en rijke blanke familie in Los Angeles. Kort na de dood van zijn vader werd Howard verkeerd gediagnosticeerd en beperkt tot een psychiatrische faciliteit. Later kwam hij tot geloof in Christus door de Jezus -beweging en het lezen van CS Lewis en Jrr Tolkien. In dit boek vertelt Paul Marshall het verhaal van Perkins en de onwaarschijnlijke vriendschap van Ahmanson. Het verhaal van elke man is fascinerend voor hoe Christus in zijn leven kwam en opmerkelijke transformatie bracht. Ahmanson diende als vrijwilliger bij de Orange County Rescue Mission in Zuid -Californië en riep Perkins op voor wijsheid over effectief ministerie met mensen in nood. In Christus hebben Perkins en Ahmanson laten zien hoe vriendschappen verschillen in ras en nationaliteit en conflicten over meningen kunnen overstijgen. Dit verhaal is vooral tijdig wanneer onze natie wordt verscheurd door divisies rond ras, economie en politiek. —Russ Pulliam
Literaire kritiek
Hemingway’s geloof
Mary Claire Kendall
Rowman & Littlefield, 256 pagina’s
Zelfs een vluchtig onderzoek van de grootste romans van Ernest Hemingway en zijn reserve, duidelijk gesproken, dialoog-zware korte verhalen zullen hen volkomen met referenties direct en indirect naar het rooms-katholicisme. Het is niet subtiel en het is, zo niet alomtegenwoordig, doordringend. Toch hebben de meeste Hemingway -biografen en wetenschappers het weinig aandacht besteed. Mary Claire Kendall heeft echter in deze rijke, goed onderzochte, maar enigszins onhandig geconstrueerde biografie geprobeerd het leven van de auteur te presenteren als een duidelijk katholieke. In zijn verhalen en romans beeldde Ernest Hemingway mensen af die de gruwelen van oorlog of de teleurstellingen van het leven hebben meegemaakt en op de een of andere manier op een code van stoïcijnse waardigheid, zelfbeheersing en eer aangekomen ondanks de onvermijdelijke brutaliteit van ervaring en de tragische leegte van de wereld. Hij liet een hele generatie zien hoe hij zich als een man moest gedragen ondanks de tragedies van het leven, en hij werd een soort vaderfiguur: het waren niet alleen zijn kinderen die hem ‘papa’ noemden. Talrijke getuigenissen geven aan dat hij het geloof gedurende vele jaren enigszins consistent heeft beoefend, maar soms lijkt Kendall het katholicisme als centraal te maken in het leven van Hemingway als voor zichzelf, waardoor haar eigen toewijding wordt geïnterpoleerd in momenten van het leven van de auteur waar hij niet duidelijk is. Toch is de zaak van Kendall aanzienlijk en uiteindelijk overtuigend. —James Matthew Wilson
Theologie en verhalen vertellen
Op magie en wonderen
Marian A. Jacobs
B&H Books, 320 pagina’s
De ondertitel van dit boek is Een theologische gids voor het onderscheiden van fictieve magiemaar de auteur doet meer dan een diepe duik in moderne fantasiewerken. Ze wijdt de helft van haar boek aan het onderzoeken van wat de Bijbel eigenlijk te zeggen heeft over engelen en demonen, magie en wonderen, het spirituele rijk en het occulte. Hoewel lezers graag willen horen wat ze te zeggen heeft over Harry Potter, misschien de eerste helft van haar boek willen overslaan, zou ik hen aanmoedigen, zoals Jacobs zichzelf doet in haar inleiding, geduldig te zijn en samen met haar te werken terwijl ze een basis bouwt voor het beoordelen van de gevaren, echt of ingebeelde, van het steeds groter wordende fantasy-genre. Na het onderzoeken van het bovennatuurlijke wereldbeeld van de Bijbel, vestigt Jacobs een vocabulaire en een methode voor het beoordelen van fantasie. Ze stelt vijf vragen voor om lezers te helpen onderscheiden of een werk geschikt is voor christelijke consumptie of moet worden vermeden: (1) Wat is de bron van de magie? (2) Wat is het doel van de magische gebruiker? (3) Wat is de harthouding van de magische gebruiker? (4) Wat is de instelling van de magie? 5) Welke magische methodologie wordt gebruikt? –Lm
Ouderschap
De technische uitgang
Clare Morell
Forumboeken, 256 pagina’s
Clare Morell biedt boeiende advies voor het ouderschap van kinderen in een schermverzadigde wereld: niet. Haar boek biedt een raamwerk voor het beperken van technologiegebruik en bloeien terwijl ze het doen. Ze onderstreept haar onderzoek met verhalen over echte ouders die hun kinderen beschermen tegen digitale overbelasting. Morell interviewt een kinderpsychiater die een vermindering van de symptomen van 50% bij 80% van haar patiënten zag na een scherm snel en een optometrist die 8-jarigen behandelt voor droge ogen, een aandoening die normaal wordt gevonden in senioren. Ze ontkracht veronderstellingen over de effectiviteit van matig schermgebruik en apps voor ouderlijk toezicht. Haar onderzoek bouwt op tot een “technische exit” -aanbeveling: gebruik het feestmodel om andere families te vinden, leg uit waarom we schermen vermijden, alternatieven aannemen, digitale verantwoordingsplicht en handelsschermen opstellen voor verantwoordelijkheden. Volgens Morell, in plaats van schermen de relaties van een kind binnen en buiten school te laten vergemakkelijken, moet het thuisleven een tegendruk bieden voor het opbouwen van echte vriendschappen, het kanaliseren van entertainment en het uitnodigen van verantwoordelijkheid. Buiten het huis, betoogt ze, kunnen kerken, scholen en de wetgevende macht meer doen om te beschermen tegen digitale kosten. Ongeacht de veroordelingen van de smartphone van ouders, begint het praktische advies van Morell eenvoudig: neem een pauze. —Addalai Bouchoc
Biografie
De jongens in het licht
Nina Willner
Dutton, 384 pagina’s
Drie jongens werden volwassen bij het begin van de Tweede Wereldoorlog in heel verschillende werelden. Toen Amerika de oorlog betrad, belandde Elmer Hovland, een landbouwjongen van Minnesota, en Sammy Decola, een Italiaanse restauranthouder uit Massachusetts, in dezelfde legereenheid. Over de oceaan is de wereld van Eddie Willner op de hoogte als zijn Duitse Joodse familie voor hun leven vlucht onder de opkomst van het nazisme. Eddie merkt dat hij vecht om te overleven in Auschwitz en Buchenwald. Voor auteur Nina Willner, een voormalige Amerikaanse leger -inlichtingenofficier, is het verhaal persoonlijk, omdat Eddie haar vader is en veel van de personages in haar boek als ooms werden. Deze persoonlijke band leent aan rijke details terwijl het boek oscilleert tussen de parallelle ervaringen van de jongens en de historische context van nazi -Duitsland en de rol van Amerika in de oorlog. Wanneer de lot van de jongens samenvoegen, getuige Elmer en Sammy de diepte van het kwaad waar ze tegen vochten. Het is een heroïsch verhaal en een meeslepend beeld van bescheiden mannen uit verschillende wandelingen wiens geloof, opoffering en doorzettingsvermogen hen hebben geholpen terug te dringen tegen een van de donkerste regimes van de geschiedenis. – Mary Jackson
