Jezus-christ ne deçoit pas
Jess Sah Bi
Vierendertig jaar nadat het uitkwam als een limited-edition cassette die alleen te koop is in Ivoorkust, krijgt het enige soloalbum van Jess Sah Bi eindelijk een wereldwijde release. Bi noemde het Jezus-christ ne deçoit pas (“Jezus Christus geeft nooit op”) Omdat hij, zei hij, hij had gezocht en genezing gekregen van een bijna fatale ziekte bij een evangelische revival. Deze zeven nummers en één uitgebreide remix waren zijn manier om te zeggen, in het Frans en in Guro, bedankt. Andere redenen om 25 minuten te besteden aan het controleren: lenige, uitbundige zang, lilt folk ritmes en Engelse vertalingen beschikbaar op Bandcamp.
Het moment van waarheid: Ella in het Colosseum
Ella Fitzgerald
In 2020 gaf Verve Records ons Ella: The Lost Berlin Tapesopgenomen in 1962, in 2022 Ella at the Hollywood Bowl: The Irving Berlin Songbookopgenomen in 1958 – beide anders, beide spannend. Nu krijgen we een Oakland -show uit 1967. En apart en sinaasappels opzij, het is misschien wel het beste van allemaal. Helemaal op het moment, nagelen van het nummer na lied, vergezeld van leden van het Duke Ellington Orchestra (“At Its Prime”, de PR verzekert ons), en improviseert als niemand’s zaken, haalt Fitzgerald alle haltes tevoorschijn. Ze climaxt de 41 minuten durende show met een “mack the mes” die hartaanvallen kan veroorzaken. Het zou nogal een manier zijn om te gaan.
Lang na het vuur
Vicki Peterson & John Cowsill
Vicki Peterson is de on-Again, Off-Again Bangle en Continental Difter. John Cowsill is de voormalige Beach Boys Touring Drummer en lid van de Cowsills. De componisten zijn John’s overleden broers Bill en Barry. De eerste, zo blijkt, was nogal de country -songwriter, de laatste een niet slechte als nogal eenvoudige rock of americana. Peterson’s Alto die we sinds de jaren 80 kennen en hebben geliefd. Waardering voor de bariton van Cowsill is al lang te laat.
The Book of Jesaja: Modern Jazz Ministry
Jesaja J. Thompson
Alle 28, deze jazzpianist heeft al genoeg bijval gehad (en speelgerelateerde tendinitis) om een spirituele crisis te ondergaan. Dus las hij de Bijbel, ging naar het seminarie en begon naar de kerk te gaan. De Zuid -Afrikaanse zanger Vuyo Sotashe, die in zijn toekomst een Stevie Wonder Tribute -album heeft, verlicht drie van de vier nummers met woorden, waaronder een versie van het gebed van de Heer waarin alles wat goed is aan de rest – Swing, Bop, Julian Lee’s Tenorsax – samenkomen met devotionele pizzazz.
Toegift
Het is niet duidelijk waar Jesaja J. Thompson op zijn spirituele reis was toen hij zijn live album uit 2023 opnam De kracht van de geest (Blue Engine) bij Dizzy’s Club in New York. Maar de titelsnede geeft ons een idee. Gedurende de eerste helft van zijn 15 minuten, bouwt de saxofonist Julian Lee, door de ritmesectie aan te worden aangedrongen, naar een piepend gevoel dat alles ervoor plaatst, ook bereikt, hoe dan ook, te schande. Thompson, op piano, probeert hem te overtreffen en slaagt er bijna in voordat hij de groep versoepelt en de groep introduceert.
Dan, zoals de combo componeert, levert Thompson een mini-Sermon waarin hij uitlegt dat het nummer ongeveer drie worstelingen is: tegenspoed (“Soms, je bent in de strijd met jezelf, goed? Omdat de geest, het kan trucs op zichzelf spelen, toch?”), Deception (“Soms, we zijn in de strijd met externe krachten, met andere mensen. Dat is door de kracht van de Geest. ” Of misschien is het ‘geest’. —Ao
