Ray ‘Bubba’ Sorensen was druk bezig met het deppen van verf op een gigantische rots in Greenfield, Iowa, toen een jonge soldaat de snelweg afreed om hem aan het werk te zien. Vanaf zijn plek op de nabijgelegen vangrail vertelde de Irak-oorlogsveteraan aan Sorensen dat het schilderij zijn leven had gered. De patriottische boodschap van het kunstwerk had hem hoop gegeven toen hij tot zelfmoord werd verleid.
Sorensen heeft de soldaat nooit meer gezien. Maar hij zegt dat ervaring de reden is dat hij blijft schilderen: om veteranen te dienen en te eren.
Sorensen schilderde voor het eerst een muurschildering aan de zijkant van wat nu bekend staat als Freedom Rock in 1999. Het beeldde eerst soldaten af die de vlag opstaken bij Iwo Jima met de woorden “Bedankt veteranen voor onze vrijheid.” Elk jaar op Memorial Day schildert hij het opnieuw met een nieuwe boodschap. Het heeft Pearl Harbor afgebeeld, het graf van de onbekende soldaat, D-Day, en symbolen van Amerikaanse trots.
Sorensen heeft een zwak voor veteranen omdat zijn oom meerdere tours in Vietnam heeft gemaakt. Net als vele anderen kreeg hij bij thuiskomst te maken met afwijzing en laster. Het schilderen van Freedom Rock werd een manier waarop Sorensen zijn waardering voor zijn oom en anderen kon tonen.
Sorensen begon als kind met het maken van kunst. Hij pakte alle materialen die hij kon vinden en tekende wat er voor hem lag. Buiten trok hij semi-vrachtwagens voorbij. In de kerk tekende hij het kruis en de pastoor. In de klas kreeg hij problemen omdat hij aan het krabbelen was.
Naast kunst heeft Sorensen altijd interesse gehad in de Amerikaanse geschiedenis. Die passie werd overgedragen naar de volwassenheid. Het leidde tot zijn schildercarrière nadat hij had gekeken Het redden van soldaat Ryan in 1998 en later zijn politieke carrière als staatswetgever in Iowa in 2018.
Naast zijn artistieke talent en historische interesse noemt Sorensen God de inspiratie en motivatie achter zijn werk.
“De verhalen die ik lees – vooral die van veteranen die ongelooflijke moed hebben getoond – hebben vaak het gevoel dat ze Gods hand in zich hebben,” zei Sorensen. “Mijn werk is mijn manier om dat te eren.”
Maar in 2003 besloot Sorensen te stoppen met het schilderen van de rots.
Na vijf jaar dacht hij dat mensen de essentie van zijn boodschap hadden begrepen. Hij ‘hoorde gemopper’ dat mensen liever hadden dat de rots terugkeerde naar wat hij vroeger was: een handige plek voor graffiti. Dus besloot Sorensen verder te gaan.
Toen kreeg hij een telefoontje van een legioenscommandant in het Amerikaanse leger.
‘Ben jij die kerel die die rots daar in Iowa schildert?’ vroeg de commandant.
“Ja meneer, dat ben ik.”
De commandant vroeg waarom hij ging stoppen met schilderen, en Sorensen gaf zijn redenen. De commandant antwoordde resoluut: “Laat me je vertellen waarom je dat niet gaat doen.”
Het hele legioen ging vervolgens één voor één te werk om te pleiten voor Sorensen om te blijven schilderen:
“Ik breng mijn familie mee.”
“Ik reken op foto’s van mijn vrienden in Iowa.”
“Je weet niet wat dit voor veteranen doet.”
“Ga er alsjeblieft mee door.”
Dus dat deed hij. In 2013 richtten Sorensen en zijn vrouw Maria Sorensen Studios en de Freedom Rock Tour op. Sindsdien heeft hij rotsblokken geschilderd in alle 99 provincies van Iowa en negen andere staten. Zijn doel is om er één op de vijftig te schilderen.
Sorensen zei dat de rotsen iets unieks toevoegen aan de ‘wereld van veteranenherdenkingen’. Hoewel de meeste gedenktekens somber en reflecterend zijn, zijn de Freedom Rocks kleurrijk, met levendige illustraties.
Op de Freedom Rock uit 2008 waren bijvoorbeeld schitterende schilderijen te zien van Amerikaanse soldaten van de Revolutionaire Oorlog tot de moderne tijd. Naast de soldaten schreef Sorensen: “Een soldaat die een dergelijke zaak verdedigt, heeft geen titel nodig; zijn post is een erepost, en gezegend zal zijn nagedachtenis zijn.”
De muurschildering uit 2025 VJ-dag op Times Squareeen hercreatie van de beroemde foto van een zeeman die een meisje kust aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Maar niet iedereen houdt van het werk van Sorensen. Sommigen beschuldigen hem ervan geld te verdienen aan dode veteranen. Anderen noemen zijn schilderijen ‘kunstwerken uit de zevende klas’. Een man stopte in zijn vrachtwagen terwijl Sorensen aan het schilderen was, draaide het raampje naar beneden en zei: “Ik vind het niet leuk wat je hier doet.” Toen reed hij weg.
Sorensen neemt de kritiek ter harte. “Als iedereen zou stoppen zodra iemand voor de eerste keer iets vervelends over hen zou zeggen, zouden we niets in deze wereld doen.”
En de waardering van veteranen maakt de kritiek ruimschoots goed. Voordat Vietnamveteraan Dennis Beckler in 2021 stierf, tekende hij zijn naam op de bodem van de Jasper County Freedom Rock in Newton, Iowa. Zijn dochter, Amanda Prevo, zei dat zijn deelname aan de herdenking Beckler de eer en waardering gaf die hij niet voelde toen hij terugkeerde uit de oorlog.
“Hij was ontroerd om te zien hoe ze mede-veteranen eren”, zei ze.
Sorensen is van plan zijn werk voort te zetten met een nieuwe serie die hij de Medal of Honor Mural Tour noemt. Het zal bestaan uit betonnen panelen langs Highway 20, die de verhalen van Medal of Honor-ontvangers illustreren.
Met alle aandacht die zijn kunstwerken krijgen, bidt Sorensen dat God zijn kernboodschap niet verloren laat gaan. “Het is eigenlijk gewoon een grote bedankkaart. Het laat gewoon mijn waardering zien dat ik in een vrij land mag leven. En daarom bid ik vaak dat de boodschap overkomt.”
—Claire Perkins en Israel Gole zijn afgestudeerd aan het World Journalism Institute
