Ron Chernow ging een korte biografie van Mark Twain schrijven, maar had geen tijd, dus schreef hij een lange. Dat wil zeggen, er is geen andere manier om recht te doen aan een personage dat zo complex is als Mr. Twain, een van de weinige schrijvers die een geldige claim kunnen doen aan de titel van de grootste romanschrijver van Amerika, maar wiens reputatie wordt gedefinieerd door zijn eigenaardigheden bijna net zo goed als door zijn prestaties.
Inchecken op iets meer dan duizend pagina’s voordat de notities beginnen, die van Chernow Mark Twain (Penguin, 1.200 pp.) Onderzoekt Twain’s leven en creatieve output grondig, van zijn jeugd in Missouri tot zijn schemeringjaren in Connecticut. Tsjernow traceert de vele successen en mislukkingen van de veelzijdige inspanningen van Twain, inclusief zijn dagen als stoombootkapitein op de Mississippi en zijn jaren als journalist in San Francisco, de reisboeken die zijn eerste claim waren op roem en de romans die hem een internationale beroemdheid maakten, en zijn vele twijfelachtige pogingen om een zakelijke Typheer te worden. Maar zoals bij elk moeilijk genie, is het verhaal van Twain het meest interessant wanneer Chernow de diepten van de labyrintische geest van zijn onderwerp laat zien.
Twain werd geboren Samuel Clemens in 1835 en was een model van inconsistentie. Hij was van nature charmant maar bekend om zijn geduld. Hij was snel om vrienden te maken, maar verloor even snel het vertrouwen; Snel om een alliantie te bouwen, maar snel om deze te vernietigen. En zelfs als nostalgie zijn stock-in-trade was (zoals te zien in boeken als The Adventures of Tom Sawyer), hij werd gedreven door een verlangen om een belangrijke rol te spelen in de voortgang van de moderniteit. Hij geloofde dat de wereld op de afgrond was van een beter, billijker tijdperk, en hoewel hij in de eerste plaats een humorist was, geloofde hij dat zijn werk naar die vooruitgang zou moeten werken (zoals te zien in boeken als The Adventures of Huckleberry Finn). Hij geloofde dat technologie een belangrijke rol zou spelen bij het vormen van een nieuwe wereld-een filosofie die in overeenstemming was met het ethos van veel van zijn intellectuele collega’s uit het einde van de 19e eeuw-en hij leefde dienovereenkomstig, zowel in zijn goedkeuring van nieuwe technologieën en in zijn overtuiging dat de oude manieren een genegenheid waren die een genegenheid was.
Tsjernow toont de afwijzing van de religieuze orthodoxie van Twain als het resultaat van zijn iconoclastische en opstandige aard, maar ook van een geest nooit in rust, gevuld met twijfels, vragen en onzekerheden naast de creatieve capaciteit die hem tot een van de grootste vertellers van Amerika maakte. Twain was niet de eerste of de laatste grote creatieve geest die zo belast was. Maar de boeiende ironie van de geest van Twain is wat hem zo leesbaar maakt En Zo memorabel een onderwerp voor een biografie, een onderwerp dat een zo flinke tom waardig is.
